اگر از نگاه خسته ای گذر کنی
اگر به چاه خشکیده ای نگه کنی
اگر به یاد دوست های رفته بسر کنی
اگر غروب را سحر کنی
باز هم به این غرور خود
که هیچ هیچ هم نبود
باز هم دراینه نگه کنی؟